napaść

napaść
napaść I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, lm M. napaśćści {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nagły atak, nieoczekiwane napadnięcie (często zbrojne) na kogoś lub na coś, ze złymi, wrogimi zamiarami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Polska przeciwstawiła się zbrojnej napaści wroga. Odpowiadać za napaść na kogoś. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'gwałtowne (zwykle złośliwe i zjadliwe) słowne wystąpienie przeciwko komuś lub czemuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cierpiał z powodu obraźliwych napaści na niego w miejscowych gazetach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}napaść II {{/stl_13}}{{stl_23}}ZOB. {{/stl_23}}{{stl_33}}napadać I {{/stl_33}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}napaść III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk Vc, napaśćpasę, napaśćpasie, napaśćpaś, napaśćpasł, napaśćpasła, napaśćpaśli, napaśćpasiony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nakarmić zwierzęta paszą, dać im jeść; też: dać im się najeść na pastwisku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Napaść krowy, świnie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zwykle żartobliwie: nakarmić kogoś do syta; dać komuś bardzo dużą porcję jedzenia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Babcia nas zawsze tak napasie, że nie możemy się ruszać. (Z) {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

  • napaść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do zwierząt: najeść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowy się napasły na łące. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Edward Szczepanik — Infobox Politician name = Edward Franciszek Szczepanik lata życia = 1915 2005 imagesize = 200px office = Prime Minister of The Government of the Polish Republic in Exile partia = term start = 8 April 1986 term end = 22 December 1990 president =… …   Wikipedia

  • mokry — 1. żart. Mieć oczy w mokrym miejscu «mieć skłonność do płaczu, łatwo ulegać wzruszeniu; także: płakać»: Pochyliłem się do jej ręki zasmolonej kurzem zgarniętym z półki i ucałowałem z szacunkiem. Chyba sam miałem mokro w oczach; zawsze miałem oczy …   Słownik frazeologiczny

  • nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… …   Słownik frazeologiczny

  • agresja — ż I, DCMs. agresjasji; lm D. agresjasji (agresjasyj) 1. «zbrojna napaść jednego państwa na drugie» Agresja na sąsiednie państwo. Akt agresji. 2. psych. «zachowanie zmierzające do wyładowania niezadowolenia lub gniewu na osobach lub rzeczach;… …   Słownik języka polskiego

  • bezbronny — bezbronnynni «nie mający możności bronienia się, stawiania oporu; nie umiejący się bronić przeciw przeciwnościom; bezsilny, bezradny» Napaść na bezbronnego człowieka. Bezbronny kraj. Bezbronne pisklę …   Słownik języka polskiego

  • bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

  • brutalny — brutalnyni, brutalnyniejszy «zachowujący się bezwzględnie, grubiańsko, nadużywający swojej siły lub przewagi; znamionujący bezwzględność, grubiaństwo; bezwzględny, grubiański» Brutalni ludzie, mężowie. Brutalna napaść, przemoc. Brutalne… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”